Maken om in beweging te blijven

Als ik dan even niets te doen heb, dan ga ik zo’n plugin bouwen.

Friso experimenteert heel gefocust een halve dag als er een gat in zijn agenda ontstaat. Dat doet hij als hij binnen een project niet de ruimte heeft gehad om een extra stap te maken. Dit kan een bepaalde compositietechniek zijn die hij wil uitdiepen, of een bepaalde stijl muziek die hij zich meer eigen wil maken.

“Ik experimenteer incidenteel: heel gefocust een halve dag en dan weer drie weken niet. Dat ga ik doen als ik met iets bezig ben geweest binnen een project en niet de ruimte heb gehad om een extra stap te maken. Ik had ergens een artikel gelezen over iemand die een plugin [uitbreiding van een computerprogramma] gebruikte die triggers produceert op basis van audio die binnen komt. Als ik dan even niets te doen heb, dan ga ik zo’n plugin bouwen. En daarna maak ik er twee minuten muziek mee. Het maken van de toepassing en het spelen ermee is dan belangrijker dan de muziek die eruit komt.
Het moment dat ik niks te doen heb, dat overvalt me altijd. Soms heb je ineens tijd doordat materiaal niet wordt aangeleverd. Dan heb je bijvoorbeeld op maandagmiddag ineens niks te doen en zit je op zaterdag je deadline te halen. Dat gebeurt regelmatig. En als het dan kriebelt, dan ga ik wat zitten maken. Vaak is dat naar aanleiding van een bepaalde stijl muziek waar ik mee bezig was  in context van een klus. Daar ga ik dan verder mee experimenteren, zodat ik die stijl muziek beter onder de knie krijg. Het hoeft niet eens een stijl te zijn. Het kan ook een bepaalde compositietechniek zijn die ik gaandeweg in een klus heb ontdekt. Als ik voel dat ik maar het topje van de ijsberg heb gezien, dan ga ik er op een later moment iets mee doen. Het  eindproduct boeit me dan niet.

 

In beweging blijven door te maken /vernieuwen door dingen te leren
Ik heb wel een reflex om overal een soort rechtvaardiging voor te zoeken. Waarom doe ik dit nu eigenlijk? En dat wordt dan weer een doel op zich. Ik ben nu webdevelopment aan het leren. Ik ben best wel ver met Javascript. De reden is dat er onregelmatigheden inslopen bij Guns for Hire, het muziekcompositie, -productie en sounddesign bedrijf dat ik run met 2 collega’s.  We hadden een geluiden-lijst op naam gemaakt voor een groot branding project en ik ging een week weg. De klant had weer een andere naamgeving gebruikt dan wij intern en opmerkingen teruggestuurd naar ons. Na mijn vakantie moest ik werk overnemen want mijn collega Casper ging toen op vakantie en er klopte niks meer van de naamgevingen van onze audiofiles die tussen ons en de klant heen en weer waren gestuurd. Dus ik ging bedenken hoe je dat goed en visueel kan ordenen. Nu ben ik een applicatie aan het bouwen waarbij je in kan loggen met google. Het is een soort netwerkje met balletjes. En elk balletje is een geluidje. Je ziet een lijntje als het een broertje is van een andere file. Daar kan je met je muis op klikken en dan zie je welk bestand het is. Ik ben gedreven om dat te leren. Het gaat wel iets verder dan alleen maar maken. Ik word echt geprikkeld door al die nieuwe dingen. Met muziek heb je dat ook. Als ik dan experimenteer wil ik gewoon weten hoe ik zoiets maak. Kan me eigenlijk niet zoveel schelen of ik het nou ga gebruiken of niet. Vanaf het moment dat ik er mee bezig ben, wil ik dat het werkt. Ik stel best wel hoge eisen aan hoe goed het werkt. Op een gegeven moment verdwijnt dat ook weer uit mijn hoofd. Dan ben ik daar een week lang heel gefocust mee bezig en dan komt er weer wat anders op m’n pad. Dan moet  ik me daar op focussen. Het kan best zijn dat ik er dan weer anderhalve maand niet mee bezig ben. Maar het voelt niet als doelloos. Het is niet dat ik dat niet zou durven om doelloos iets te doen, maar ik heb nu eenmaal de reflex om te kijken hoe ik het kan gebruiken.”