Gedachtenlijstjes maken om in beweging te blijven

Het is een soort herhaling van woorden. Een eigen wereld.

Hoe krijg je een idee concreet? Merel doet dat door het doorbladeren van haar “gedachtenlijstjes”. Merel schrijft voortdurend losse ideeën op in de vorm van lijstjes. Ze ordent deze niet, zodat, wanneer ze ze terugleest, alles weer interessant kan zijn. Op het moment dat er aanleiding voor is, bladert ze door haar ideeën, maakt selecties van interessante dingen en schrijft daaruit weer nieuwe lijstjes. Op een gegeven moment ontstaat vanuit het schrijven een concept.

“Ik verzamel heel veel, non-stop, in mijn hoofd. Het is daar chaos. Daarom maak ik lijstjes in Word met woorden en gedachtenfladders, maar ik schrijf ze ook op heel veel losse A4-tjes en ik heb vijf verschillende boekjes waarin ik dingen noteer. Het is een doorgaand proces, gewoon dingen bedenken, verschillende ideeën opschrijven en die dan weer combineren.

Misschien zijn het niet altijd ideeën, maar meer flarden, of onderwerpen, heel associatief. Misschien is het beter omschreven als lijstjes met woorden. Het is een methode om m’n gedachten te ordenen en er meer grip op te krijgen.

Ik zat bijvoorbeeld laatst op de bank en was aan het proberen op te schrijven wat ik zo fascinerend vind aan hoe je het menselijk lichaam beeldend kan inzetten. Daar maakte ik een brainstormlijstje van. Ik schrijf dan op “one minute sculptures van Erwin Wurm”. De vraag was, wat zijn nu eigenlijk beeldende handelingen? Wat ik dan op schrijf zijn een soort gedachtenflardes als: “Wat nou als je het menselijk lichaam handelingen laat doen terwijl het een pak aan heeft van natuurlijke materialen en als dat dan iets zou zeggen over productiviteit in relatie tot de natuur.”

Ik kijk ook heel veel terug en hier speelt toeval dan weer een rol. Ik open bijvoorbeeld “gedachten-document november 2018”. Dan staan daar allemaal plaatjes en tekst in en dan denk ik “o ja, volgens mij heb ik daar wel eens eerder iets over op geschreven”. “Laat ik eens even dit boekje erbij pakken”. Dan kijk ik in dat specifieke boekje en pik ik er her en der dingen uit. “Wat nou als ik deze twee dingen combineer? Wat gebeurt er dan?” Ik gebruik mijn boekjes ook als ik een project moet maken en ik heb even geen nieuwe ideeën. Dan pak een document van een half jaar geleden erbij en schrijf een paar van die elementen in mijn boekje, ook al schrijf ik hetzelfde op. Ik schrijf dan soms letterlijk wat dingen over en pak nog een ander lijstje waarvan ik wat dingen erbij schrijf. Het is een soort herhaling van woorden, in een eigen wereld. De lijstjes leiden niet naar een vast eindpunt. Het is eerder in beweging blijven, een associatief spelen en grip proberen te houden op mijn ideeënwereld.