Een alternatieve vorm van samenwerking zoeken om stagnatie te voorkomen

Als er één niet mag, dan doen we er acht.

Tessa krijgt geregeld te maken met negatieve reacties op haar werk. Meestal hebben deze te maken met regelgeving of met veiligheid. In plaats van zich daarnaar te voegen en de dingen dan maar niet te doen, pakt ze de regie en bedenkt ze een alternatief plan. Ze zoekt daarbij naar mensen die haar kunnen helpen om op een andere manier te gaan werken, zodat ze ondanks een dreigende stagnatie toch haar doel bereikt.

“Vorig jaar ben ik door Tinkebell gevraagd om een boomhut te komen maken in de plataan voor het museum Concordia in Enschede. Dit als onderdeel van de tentoonstelling ‘How on earth could this be art?’ waarvan zij gastcurator was. Uiteindelijk ging het niet door, omdat mijn plan van de gemeente niet mocht, ook niet ergens anders in een boom in de binnenstad. Ik heb toen een journalist benaderd om een oproepje in de Tubantia, de plaatselijke krant van Enschede, te plaatsen. ‘Ik wil graag een boomhut komen bouwen en daar heb ik acht zondagen voor. Het mag niet in de binnenstad, waar mag het wel?’

Na dat oproepje zat ik al snel bij een ouder echtpaar thuis aan de koffie. Zij hadden een soort kunstinstelling aan huis en daar mocht ik de eerste zondag zijn. Toen bedacht ik: ‘Ik ga dit elke zondag ergens anders doen.’ Ik had een keer een gesprek gehad met een kraker uit Amsterdam, die me vertelde dat elke keer als er één kraakpand gesloten moest worden, ze drie andere openen. Daardoor kwam ik op het idee: ‘Als er één niet mag, dan doen we er acht.’ Ik kreeg een berichtje van een paar kinderen dat hun hut door de gemeente gesloopt was en of ik een nieuwe met hen wilde maken. Dat ben ik gaan doen. Er kwamen daar allemaal museumbezoekers langs, want ik had in het museum het adres achtergelaten waar ik aan het bouwen was. Dat vond ik heel grappig, dat die museumbezoekers kwamen kijken naar de kinderen die een hut aan het bouwen waren, alsof het een kunstwerk was.”