Vertrouwen op je fascinatie en vakmanschap
Wilbert gaat gewoon aan het werk. Door in beweging te komen stuit hij op ideeën, mogelijkheden en fascinaties waaruit misschien wel iets moois ontstaat.
“De enige randvoorwaarde die er is om aan iets te kunnen werken, is dat je er een fascinatie mee hebt. Op een fascinatie hoef je niet te wachten: die kan ook voortkomen uit het maken van werk. In beweging blijven is in eerste instantie dus belangrijker dan een geniale ingeving. Als je eenmaal stuit op een fascinatie is de rest een kwestie van uitwerken.
Ik vind het lastig om in het begin van het proces mijn eigen werk te beoordelen, omdat ik dan nog niks heb om het aan te meten. Later in het proces lukt dat een stuk beter. Soms moet ik eerst uren maken – dagen werken aan iets dat niet zo goed is, om vervolgens iets te kunnen maken wat beter is. Ik trap een zaadje bewust niet meteen in de grond: ik geef het gewoon water – eerst wat slechte ontwerpen maken – dan kan het uiteindelijke werk ontstaan.“
