Pragmatisch beslissen op basis van haalbaarheid
Wat doe je als de leidende, andere partij in een creatieve samenwerking een principiële keuze heeft gemaakt die volgens jou het hele project in de weg komt te staan? Voor Arjan was haalbaarheid zo belangrijk, dat hij de samenwerking op het spel durfde te zetten.
“Gebruikswaarde en kwaliteit komen in mijn ontwerppraktijk vóór schoonheid. Een poort mag nóg zo mooi zijn bedacht, maar als hij te duur wordt om gebouwd te worden, heeft niemand er wat aan.
Mij gebeurde dit in de samenwerking met een kunstenaar. Zij was creatief gezien de baas. Ik was degene die moest zorgen dat het allemaal ook echt werd gemaakt. Het project, het maken van een grote toegangspoort voor een landgoed, dreigde spaak te lopen op de maatvoering van de planken die werden gebruikt! De kunstenaar wilde alle planken aanpassen naar een grootte die zij vanuit haar optiek ideaal vond – maar dat zou onbetaalbaar zijn. En een onbetaalbaar hek wordt nooit gemaakt.
Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt. Ik wilde het hout echt in standaardmaten kopen. 
Dat was wel even een gevoelig moment, want in eerste instantie was zij het hier niet mee eens. Maar ik heb voet bij stuk gehouden omdat het volgens mij helemaal niet ging om een creatieve keuze! Het werd een principekwestie zonder principe.
De ontwerptekeningen heb ik vervolgens zó aangepast dat het rekende op ‘mijn’ planken, in een standaardmaat, en tegelijkertijd de verhoudingen hield zoals mijn collega ze voor ogen had. Voor mij staat produceerbaarheid hoog in het vaandel. Als ik zelf de leiding over dat project had gehad, dan had ik het eerste plan al gemaakt op basis van de beschikbare afmetingen. Ik ben tenslotte niet maker om bovenop mijnideeën te gaan zitten en ze niet uit te kunnen voeren!”
Ga naar het maakmodel van Vitruvius.
