Sturing geven aan ensembles
Arjen probeert de samenstelling van een groep muzikanten zoveel mogelijk op gevoel te doen en daarmee een sfeer neer te zetten waarbij creativiteit kan stromen en hij mensen kan verbinden.
“Ik vind het belangrijk dat muziek niet van bovenaf wordt aangestuurd. Ik laat me bij de samenstelling van een groep vooral leiden door mijn gut-feeling over welke muzikanten geschikt zijn voor het project. Door deze voorselectie hoop ik een sfeer neer te zetten waarbij creativiteit kan vloeien en ik mensen kan verbinden. De groep muzikanten is geregeld van multiculturele samenstelling, zowel muzikaal als geografisch. Door de blootstelling aan onbekende muziekpraktijken, uit het buitenland of van een andere subcultuur bijvoorbeeld, kom je vanzelf je eigen gewoontes tegen. Dit is voedzaam voor de ontwikkeling van een muzikant.
Voorbereidingen op jamsessies beperk ik door de deelnemende musici slechts te vragen om bestaande werken aan te dragen, als basis voor een speelsessie. Dit leidt tot meer passie in het spel. Ik houd me vooral bezig met de groepsdynamiek in de studio. Ik waak ervoor dat het speelplezier wegzakt en wil frustratie niet te veel een plek geven. Dit doe ik door bijvoorbeeld te voorkomen dat musici iets ‘doodspelen’ – het dooroefenen terwijl iets niet lukt of juist wanneer het materiaal al goed genoeg is. Op die manier ontstaat er ruimte voor meer diepgang in het positieve.
Na een jamsessie bespreek ik wat er gebeurde met de groep. Ik laat keuzes graag organisch ontstaan in de groep, en beslissingen worden unaniem genomen. Ook hier probeer ik zo min mogelijk te verbaliseren en communiceer ik liever muzikaal, in het proces. Conventionele muziektermen hanteer ik weinig, omdat de meeste muzikanten met wie ik werkt dat ook niet doen. Ik praat dan liever in ‘laagdrempelige’ termen zoals ‘groove’ en ‘feel’.”
