Stappen in het ontwerpproces om aansluiting te kunnen vinden
Voor interieurarchitect Dorien is het belangrijk dat ze zowel fysiek, als emotioneel, dichtbij haar klanten kan komen. Vervolgens neemt ze de klant bij de hand terwijl ze door haar ontwerpproces loopt door het in fases op te delen. Die helpen haar én de klant het behapbaar te houden en om de klant betrokken te houden bij belangrijke keuzes.
“Ik begin de samenwerking met een klant altijd bij hen thuis. Mijn klanten zijn veelal particulieren, dus daar moet het gebeuren. Zij hebben een vraag of behoefte, en die moet uiteindelijk boven tafel komen. Ik leg vaak bij dat eerste gesprek voor: zondag om twee uur ‘s middags, wat doen jullie dan? Sta je op het hockeyveld of in de tuin? Of ben je gitaar aan het spelen? Waar zit iedereen? Dat heb ik nodig om een beeld te schetsen. Ik vind het belangrijk dat er een klik is. Ik kom best wel dicht bij hoe je leeft, wat je belangrijk vindt. Dat betekent dat mijn klanten vertrouwen in mij moeten hebben, en ik ook in hen. We moeten van elkaar begrijpen wat we belangrijk vinden. En zij moeten mij toelaten in hun belevingswereld. Ik hou van mensen, ik wil weten hoe ze het huis gebruiken! Als mensen paars als favoriete kleur hebben, wat ik een spuuglelijke kleur vind, ga ik daar toch mee aan de slag. Dus het heeft niet met stijl te maken. Als iemand zegt dat ze deze kleur per se wil, dan wil ik ook weten waarom! De mens daarachter vind ik belangrijk. En daarom hou ik het ook vol met particulieren! Dit is mijn sterke punt als interieurontwerper. Veel collega’s werken niet zo graag met particulieren maar ik wel, omdat ik het goed kan.
De wensen die in zo’n gesprek worden benoemd, werken als een heel losjes Pakket van Eisen. Vervolgens maak ik een schetsontwerp; deze bestaat vaak uit drie of vier computertekeningen met potentiële ontwerpen, gebaseerd op de wensen van de klant en de bestaande ruimte. Die leg ik dan voor aan de klant. Ik schrijf er ook eigenschappen bij: Wat zijn per variant voordelen en nadelen? Hoe sluit het aan bij de besproken wensen? Als het gesprek voorbij is dan is het fijn om alle informatie nog eens rustig voor je te hebben. Ik wil ze bovendien ruimte kunnen geven, zodat ze niet ter plaatse hoeven te beslissen. De bal ligt nu bij jullie, zeg ik dan. Denk er even over na. Ik geef ze mee dat het een combinatie van de ideeën zou kunnen zijn, en dan laat ik ze een paar weken met rust.
Ook als mijn klanten al schetsen gezien hebben, is er nog ruimte om achter de onderliggende vraag te komen. Waarom voelen ze zich zo aangetrokken tot dit concept, of waarom kiezen ze iets dat in strijd lijkt met het originele plan?
Sommige particulieren willen alleen een schetsontwerp, dus dan eindigt het proces daar. Ik kies er bewust voor om zulke opdrachten te accepteren. Ten eerste levert het natuurlijk gewoon inkomen op. Maar daarnaast beslaat zo’n projectje ook een deel van het proces dat ik heel erg interessant vind en waar ik ook goed in ben. Soms weten we van tevoren ook niet dat de samenwerking maar tot hier zal lopen. Ik splits het proces bewust in stukjes, want als ik met één offerte kom voor het hele traject, dan kan ik de tent wel sluiten. Particulieren schrikken zich naar van de kosten. Maar als ik het opknip in stukjes en eerst een bedrag voor het schetsontwerp, dan zeggen ze: oké. Uiteindelijk kom ik er wel toe dat ik het tot het eind mag begeleiden, maar voor hun gevoel is dat dan toch minder zichtbaar. Zo gaan ze ook meer begrijpen wat ik doe. Daarna geef ik de opdrachtgever de ruimte om er over na te denken. Vaak zeg ik dan: ‘Loop met de tekening zes keer door je huis. We zien elkaar over zes weken weer. Of we bellen even. Dan zeggen ze: van variant A vinden we dit mooi, van B dit, en van C vinden we niks, D te eng.’ Op deze manier krijgt de opdrachtgever een aandeel in het proces. Dat wil ik ook, dat het iets van ons samen wordt. Ik wil geen showroom maken, maar dat de ruimte aansluit bij hun leven. Ik kijk heel erg naar de ruimte en ik probeer me in te leven: hoe gaan deze mensen hier wonen? Wat vinden ze prettig en wat past bij hen? Maar waar kan ik ook mijn handtekening ook onder zetten? Ik wil er wel achter staan. Als de opdrachtgever iets wil waar ik niet achter sta, ga ik wel stelling in nemen en argumenten aandragen waarom dat niet zo moet. Ik zeg ook altijd: denk er over na en bel me. Dat ik ze het gevoel geef dat ze zelf de beslissing moeten maken.”
