Ruimte voor verschillende betekenissen in het werk
Na een periode geen werk gemaakt te hebben heeft Astrid een nieuwe werkwijze aangenomen om weer in beweging te komen. Terwijl ze eerst erg secuur en volgens regels gecreëerde beelden vastlegde op de gevoelige plaat, is ze daarna juist op een heel andere wijze gaan werken; nu legt ze beelden vast op gevoel. Ze kan weer verrast worden. Daardoor houdt ze ruimte voor verschillende betekenissen in het werk.
“Na een tijdje niet gefotografeerd te hebben ben ik nu sinds een half jaar weer bezig met het maken van nieuw werk. Maar in de tijd dat ik niet fotografeerde, ben ik wel altijd blijven kijken. Nu ben ik weer nieuwe beelden aan het maken. Ik ben op een andere manier gaan fotograferen; meer vanuit het gevoel en het moment, vanuit iets zien en dat vastleggen in plaats van alleen maar (re)creëren. Het ontstaat wel vanuit ‘m’n buik’ om het zo maar te zeggen. Ik kon namelijk eerst niet meer verrast worden. Ik moest aan zo veel regels voldoen dat er geen ruimte meer over was voor meerdere betekenissen. Omdat ik een tijd niet veel minder gefotografeerd heb en ik door de persoonlijke omstandigheden meer in verbinding sta met mijn gevoel en intuitie, ben ik nu juist met een open blik aan het terugkijken naar ouder werk.
Wat betekent dat eigenlijk? Als ik bezig ben met dat combineren van beelden, wat doe ik dan eigenlijk? Dat is de vraag die ik de komende tijd wil uitzoeken. Ik heb een aantal beelden gemaakt, zoals een foto van een tekeningetje, een beeld dat eigenlijk niet te zien is, waar alleen het hoekje zichtbaar is, een foto van fotobehang van een muur waar vette vingers op zitten. Dat is een beeld, maar ook geen beeld. Dat spelen met wat je ziet, en wat je denkt dat je ziet, wat zo’n beeld nou eigenlijk oproept, dat vind ik interessant. Ik kan wel aanvoelen wanneer het goed voelt, wanneer ik een connectie heb met het beeld. Ik wil toch dít zeggen! Soms voel je je hart gewoon overslaan: dit klopt!”
