Zoeken, een palet van manieren van werken
In dit artikel vind je in totaal 40 makersverhalen, waarin Zoeken een rol speelt. Ieder makersverhaal staat op zichzelf, maar er zijn wel overeenkomsten tussen de verhalen. Op basis hiervan zijn de verhalen verdeeld over zes groepen. De groepen sluiten elkaar niet uit, maar vormen een palet van mogelijke manieren van werken zoals aangetroffen bij de makers die bij het onderzoek betrokken waren.
Groepen makersverhalen
Manieren van werken rond zoeken komen in dit palet kort of lang aan de orde. De groepen die zijn onderscheiden zijn als volgt benoemd: exploreren, laden of voeden, experimenteren, combineren, delen maken en zo min mogelijk ingrijpen.
Bekijk onderstaande groepen, lees de korte beschrijvingen en klik op de link om de bijbehorende verhalen per groep te kunnen zien. We horen graag wat jou opvalt, welke overeenkomsten jij ziet en waartoe jou dit aanzet (klik op ‘contact’ rechtsboven). We zijn benieuwd!
Er zijn verhalen waarin makers nieuwe ideeën tegenkomen, al makend ontdekken wat ze willen maken, non-conceptueel verkennen om gewoon op iets te stuiten, het project met een zekere chaos verkennen, dingen onbezonnen en onbevangen uitproberen en eropuitgaan met een open houding. Je zou dit exploreren kunnen noemen.
Je hebt verhalen waarin het gaat om het laden van de maker, om het zorgen voor invallen. De maker wil hierbij niet te veel weten of willen maar zich wel voeden. Je zou dit laden of voeden kunnen noemen.
Dan zijn er verhalen waarin handelen naar bevind van zaken een rol speelt op basis van de vraag: wat er gebeurt als ik dit of dat doe? De invallen worden meer gezocht; soms wordt er een opstelling gemaakt om ze af te vangen. Er is een sterke relatie met Schetsen. Je zou dit experimenteren kunnen noemen.
En je hebt verhalen waarin de maker door combinatie van materiaal, series maken, herhaling met variatie en hergebruik tracht te verzamelen, te zoeken naar ruimte en beweging te veroorzaken. Je zou dit combineren kunnen noemen.
Ook zijn er verhalen waarin wordt verteld hoe wanneer het geheel op dat moment niet te overzien is je kunt proberen daar toch terecht te komen. Dit doe je door delen te maken die uiteindelijk op een gegeven moment dat geheel zouden kunnen vormen of opwekken. Ook kan het dat je het geheel vanuit een of meer niet direct-gerelateerde bronnen wil benaderen. De achterliggende gedachte is dan dat het geheel niet te kennen is en je er daarom op de een of nadere manier in terecht moet zien te komen. Ook hier is er een sterke relatie met Schetsen. Je zou dit delen maken kunnen noemen.
Tot slot zijn er verhalen over handelen naar bevind van zaken op basis van wat er gebeurt als je zo min mogelijk ingrijpt. De maker laat dingen sudderen of ze laat dingen hun gang gaan, niet ‘zomaar’ maar nieuwsgierig: wat gaan ze doen, wat kunnen ze brengen? Er is een relatie met de hoofdonderwerpen Ruimte en Afstand nemen. Je zou dit zo min mogelijk ingrijpen kunnen noemen.
