Ervaring en beleving inzichtelijk maken

Op die manier kun je de data die je niet kunt voelen wel ervaren.

“Ik vond het heel interessant om te zien hoe die beleving van luchtkwaliteit zit. Aan de ene kant ging het mij erom het te vatten: al die verschillende geluiden en verhalen, aan de andere kant het zichtbaar maken op microniveau in Rotterdam: de dialoog. Het is vrij complex. Via het Stadslab was ik al in contact met allerlei wetenschappers. Maar toen ik het met studenten over dit project ging praten, vroegen ze aan mij: wat ís fijnstof eigenlijk? Waarom is het dan erg? Als ik dan in het Stadslab in een dialoog was, was de reactie: we weten allemaal toch wel wat fijnstof is? Toen dacht ik: wacht eens even… nu ga je praten over iets met een heel beperkte visie! Er zijn mensen en die kennen dat woord niet eens! Toen ben ik gaan visualiseren per land wat de maximale toegestane percentage fijnstof is. In een glas water ging ik het illustreren: in Nederland mag het maximaal zo ver gevuld zijn. In China gaan mensen akkoord als het glas overloopt. Op die manier kun je de data die je niet kunt voelen wel ervaren. Ik had ook een hele collectie aan verhalen, data en conclusies van over de hele wereld. Ik had wereldwijd verhalen verzameld, maar ik moest nu in Rotterdam weer contact maken anders bleef het ‘in de lucht’ hangen en zou het nergens een plek vinden. Het allemaal te exposeren was voor mij geen oplossing: waar ik zo door geboeid was zijn alle verschillende meningen en opvattingen. Want ik kijk  voortdurend naar verbanden om te zien hoe divers mensen hiermee omgaan of ernaar kijken. Dus ik dacht: kan ik niet een symposium organiseren waar ik andere stemmen kan samenbrengen: de stem van de kunstenaar, de buurman? Ik wilde iets zichtbaar maken om een dialoog te kunnen voeren samen met meerdere mensen.”