Digitaal driedimensionaal werken om tot een twee dimensionaal beeld te komen

In die digitale ruimte kan ik lampjes hangen zodat er licht en schaduwvallen ontstaan.

Marcel tekent veel figuren geïnspireerd op schilders uit de Renaissance die hij digitaliseert. Daarna gebruikt Marcel een digitale driedimensionale ruimte als middel om te komen tot een tweedimensionaal beeld. Dit digitale beeld krijg pas vorm als het uiteindelijk geprint wordt, tot grote schilderachtige werken, die toch voor een groot deel digitaal geconstrueerd zijn.

“Een recent werk dat ik gemaakt heb, heb ik in het digitale tekenprogramma Corelpaint gemaakt. Ik teken heel veel mensfiguren, geïnspireerd op klassieke schilders uit de Renaissance. Dat doe ik in Corelpaint, een tekenprogramma en daarna zet ik dat in een 3D programma waarin je ruimtelijke objecten kan maken en kan animeren. In die digitale ruimte kan ik lampjes in de lucht hangen en met schaduwen werken. Daar kan ik zelf, alsof ik een bijtje ben in rondvliegen. In die ruimte bouw ik digitaal allerlei vormen. Dan kan ik er omheen kijken en kan ik zien of die vorm me wel of niet bevalt. Vervolgens zet ik die vorm in een ander programma en kan ik er lampjes bij zetten zodat er licht en schaduwvallen ontstaan. Dan sla ik dat op als één afbeelding.

Ik ben op deze manier allemaal huisjes gaan maken. Op een gegeven moment had ik 20 huisjes. Toen had ik bedacht: ik ga een kosmos maken, in de ruimte, een soort sterrenhemel waar alles in zweeft, die huisjes, op plateaus. Ik werd hier geïnspireerd door een schilderij van Pieter Bruegel met daarop allerlei zwevende dieren afgebeeld. Ik wilde dus ook wel zo’n enorme wereld maken met zwevende elementen. Ik wil dat die hele digitale wereld een soort theaterdecor wordt met allemaal zwevende planeet tableautjes. Daar wil ik dan mensfiguren op hebben staan. Die moet ik dan weer op diezelfde manier tekenen, met de belichting, zodat het bij elkaar past. Wat je ziet is eigenlijk een hele digitale wereld, maar de toeschouwer, moet het gevoel hebben alsof hij naar een schilderij van Jeroen Bosch staat te kijken.

Als ik het digitaal af heb, laat ik eerst een proefafdruk maken en daarna laat ik het in hoge kwaliteit drukken op groot formaat. Het werk is pas af als het een materiële plek heeft gekregen. Bovendien doen deze prints schilderachtig aan, terwijl ik ze digitaal samengesteld heb. Dit weerspiegelt weer de Renaissanceschilders waar ik in eerste instantie de inspiratie uit haal.”