In de tussentijd groeit vanuit de zaadjes in de tuin nieuw werk
Als Jolanda aan een nieuwe tekening wil beginnen, heeft ze een aanloopje nodig om tot het werk te komen. Dit houdt in dat ze in beweging moet komen. Voordat ze volgepakt naar haar atelier gaat, fietst ze eerst langs haar tuin, want daar groeit genoeg inspiratie.
“Als een tekening af is, breekt het moment aan om een nieuwe tekening te maken. Dan ontstaat er een periode, een soort tussentijd van soms wel 1,5 maand waarin ik zoekende ben. Waarom zou ik eigenlijk een nieuwe tekening maken? Ik heb toch al een hele stapel liggen? Op een gegeven moment kom ik daar helemaal niet uit. Ik vraag me dan af hoe dat eigenlijk bij mij werkt. Ik herinner mezelf eraan dat ik weet dat het vanzelf goed gaat komen, als ik eenmaal start. Maar er bouwt zich wel in die tussentijd een soort frustratie op, het is alsof ik knok met de tijd. Op gegeven moment voel ik dan dat ik me afvraag wat er eigenlijk op dat moment gebeurt in de tuin. ‘Misschien moet ik daar eens gaan kijken,’ bedenk ik dan. Dat voornemen suddert, tot ik op een gegeven moment besluit: ‘Nu ga ik het DOEN!’
Vlak voordat ik naar mijn atelier ga, en dat is vaak de avond van te voren, bedenk ik me wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Ik zet dan vast al mijn spullen klaar. Ik sleep grote tassen vol mee, het is waanzinnig. Ik neem proviand mee, want misschien blijf ik logeren. Misschien ga ik nog naar de yoga, dus zet ik die spullen ook klaar. Maar wat ik vooral meeneem, dat zijn mijn boeken. De afgelopen keer had ik het boek mee van de tentoonstelling Garden of Earthly Delights, die ik van de zomer in Berlijn had gezien over tuinen in de kunsten. Dat was echt een heel belangrijke en inspirerende tentoonstelling voor mij in de afgelopen tijd. Echt een mijlpaal. Naast dat boek had ik nog wat andere boeken en een boekje over middeleeuwse tuinen bij me. Al die spullen neem ik dan mee op de fiets. Ik heb voor op mijn fiets een soort kapot winkelmandje, die altijd klaar is voor gebruik, en ik heb ook altijd tassen achterop de fiets.
Dan vertrek ik. Meestal fiets ik vanuit mijn huis met een raar omweggetje naar mijn atelier, via de tuin. Ik kom dan in de tuin omdat er een werk gaat komen, maar het is ook uit nieuwsgierigheid: wat gebeurt daar ondertussen? Deze keer stapte ik begin januari mijn tuin in en zag ik een rode boerenkool in de tuin staan. Die had ik eigenlijk al wel met opzet gepland, afgelopen september. Ik had dat in één van de tuinen van de andere tuinders gezien. Wauw boerenkool, waanzinnig! Nu zag ik de boerenkool dus in mijn tuin. Het viel me op hoe klein die was! Ik plukte de boerenkool en ik trok nog wat andere plantjes uit de aarde en nam ze mee op de fiets. Tijdens de fietstocht vanaf de moestuin naar mijn atelier bedacht ik vast hoe ik ging beginnen. Wat zou ik als eerste doen? Eerst opruimen en koffiedrinken met mijn buurvrouw? Of zou ik deze keer echt direct starten? Met die gedachten en beladen met inspiratie arriveerde ik bij mijn atelier.”
