Tussen speelruimte en een zo scherp mogelijk geformuleerde opdracht
Als Ben een liedtekst aan het schrijven is voor een muziektheater programma gaat hij vaak op de stoel van de dramaturg zitten. Zowel door vragen te stellen als door zelf voorzetten te geven formuleert hij een zo scherp mogelijke opdracht voor zichzelf.
“Ik was een liedtekst aan het schrijven vanuit een gezamenlijk geformuleerde opdracht en tijdens het schrijven kwam ik op een vraag als: “Wat moet dit personage dan precies zeggen?” Daar heb ik een voorzet voor gedaan, maar een aantal dingen bleven open. Die heb ik als vragen terug gesteld aan de regisseur. En daarvoor moest hij weer terug naar de dramaturg, omdat die vragen nog niet beantwoord waren. Vragen als, wat zeggen we eigenlijk met onze voorstelling? Is dit wat we communiceren, of juist het tegenovergestelde? Het kán allebei. Zoals we het nu bedacht hebben, blijft het vaag. De regisseur heeft toen gezegd “goede vraag, dat weet ik ook nog niet, terug naar de schrijftafel, ik kom later bij je terug.” Met hem is dat een constante zoektocht, omdat hij gedurende het maakproces aan het ontdekken is wat hij wil maken. En het wordt nooit een heel erg dichtgetimmerd verhaal. Anders zou je ook een lezing kunnen geven, als je gewoon een boodschap hebt die je kan communiceren. Dat is een beetje dat spanningsveld. Bepaalde dingen die weet je zelf ook niet en daarom heb je het erover, maar het moet wel duidelijk zijn waarover het gaat, over welk gebied. Ik stel mezelf daar ook heel veel vragen over. Ik ben aan het wegen welke vragen open mogen blijven. Welke vragen zijn interessant voor het publiek en welke vragen zijn verwarrend? Vooral die verwarrende die probeer ik eruit te vissen, omdat het mensen uit hun kijkervaring haalt.
Ik ga dan op de dramaturg stoel zitten. Dat is wat er gebeurt. Heel vaak denk ik ook, hier wordt ik niet voor betaald! Wil ik niet eigenlijk dat andere mensen dit uitzoeken, wil ik niet veel duidelijker een opdracht krijgen zodat ik mijn creativiteit kan inzetten op het muzikale vlak? Maar anderzijds ben ik ook juist op zoek naar waar tekstuele inhoud en muzikale vorm samenkomen, en hoe ze elkaar beïnvloeden. Dus eigenlijk is het logisch dat ik me ermee bemoei en dat de gesprekken met de regisseur daar over gaan. Zeker als ik met liedteksten bezig ben, dan wil ik me daardoor ook laten voeden. Het helpt mij ook om op nieuwe muzikale ideeën te komen of een sterkere compositie aan te leveren, denk ik.”
Ga naar meer materiaal over dit project.
