Stay Connected, stay connected!

"Hoe vet zou het zijn als er iets ontstaat dat in materialen doorloopt, dat je een stukje maakt en dat er iemand anders dan weer een ander stukje maakt."

“De grootste uitdaging is om studenten te verleiden om weer hier te komen, om elkaar te ontmoeten zonder dat daar een  dwang of een opdracht achter zit. Dat er dingen gebeuren die leuk zijn, die gesprek tussen mensen van verschillende disciplines mogelijk maakt. Die ontspannen zijn, ongedwongen voelen. Die onverwacht of verrassend zijn en die iets te maken hebben met het maken en met je makerschap,” aldus Arja bij de start, waarbij het nog even over het doel en de uitgangspunten van het MMM-project ging.

Marieke noemde dit eerder al het werken aan “georganiseerde vrije ruimte.” Hoe doe je dat, hoe doen we dat samen? Welke ideeën komen daarbij op? Welke criteria komen daarbij naar boven, om op te ontwerpen? Wat gaan we maken? En, zo stelde Pepijn: wat heb je nodig als studenten om dit ook echt te gaan doen? Verschillende studenten zijn daarmee in de afgelopen weken aan de slag gegaan. Ook is Albert met alumni vanuit het Huis van Betekenis in gesprek gegaan over hoe MMM als platform zichtbaar en herkenbaar kan worden; een eigen identiteit kan krijgen. Hieronder geven we een beeld van de pitches en ideeën aan.

MMM – Pitches 

Timber: ” Ik heb een poster gemaakt, als schets, met allemaal ideeën, waar we het over hadden. We hadden het over Tinder: op basis van werk een match tussen 2 studenten maken. Een deel van de ruimte inrichten als een losloopgebied, een vrije zone waar meer mag dan zomaar iets. Oude zeecontainers, waar je dingen in mag doen. Zag ik bij Artez. Dat je er bijvoorbeeld een gang van maakt, waar makers elkaar in kunnen ontmoeten. Kan muziek zijn, foto’s, beeld, beamers. Als dat te hoog gegrepen is, kunnen we een reclamebord maken dat je vrijgeeft aan mensen die dat onder handen mogen nemen, roulerend of zo. Graficus kan daar een typografie op maken, fotograaf kan foto’s ophangen, of zoiets als een posterzuil. Wordt op de Rietveld ook gedaan. De vraag is dan: hoe ontmoet je elkaar dan? Kan dat bord een deel van een barretje zijn? En ik dacht iets met Stay Connected, dat komt uit een interview: ‘Stay connected, stay connected.’

• Reacties: “Zo’n bord of posterzuil doet dan denken aan een wc-deur bekladden, vrije ruimte, daar gebeurt iets. Zet een wc-deur in de ruimte, waarbij je op elkaar reageert. Alleen eerst was het leuke dat het eigenlijk niet mag en nu mag het wel. Die spanning is dan weg.” Vraag: “Zou je dit aankondigen of spontaan inzetten?” Reactie: “In mijn hoofd gebeurt het gewoon, er gebeurt iets, er is een materiaalbudget, iemand mag het doen, of roulerend; bijvoorbeeld elke vrijdagmiddag.” We komen uit op het principe van de kracht van herhaling. Mooi uitgangspunt.

Mats: “Ik doe de master Interieur Architectuur bij het IBB en ik hou me bezig met ‘eerlijkheid’ in de ontwerpwereld en hoe wij als ontwerpers, makers door eerlijker te zijn naar onszelf, uiteindelijk meer kunnen bijdragen aan de maatschappij. Wij hebben als ruimtelijk ontwerpers eigenlijk altijd wel een maatschappelijke visie, om de wereld leuker, duurzamer te maken. We hebben een soort drive en we kunnen bottom up werken in plaats van van bovenaf veranderen. Maar het is ook moeilijk om eerlijk te zijn, dat zie je ook door het maakonderzoek van Jan en Arja. Eerlijk durven te zijn over wat je nog niet weet, over hoe je werkt, hoe je zoekt en probeert, dat vraagt om zelfvertrouwen. Dat zou ik graag willen stimuleren. Ik denk dan aan een ruimte creeren waarin je door samen te werken je zelfvertrouwen een boost geeft, die samenwerking zelf helpt dan daarbij. En ik zou graag met jullie een serie tools maken en dat we achter elkaars visie kunnen komen: met pijltjes gooien, dansen, dingen schetsen, waarbij je op elkaar reageert, iets ruimtelijks. Ik werk ook samen met Joris Rovers bij het Werkspoorkwartier, hij is van Vogelfrei. Hij maakt een loods, een multifunctionele plek waarbij kennis delen en van elkaar leren het hoofddoel is. Hoe cool zou het zijn om zijn plek te mogen gebruiken als plek om dingen uit te proberen?”

• Reacties: “Kan dat ook hier op school? Om hier iets te doen op de locatie van HKU Media is belangrijk, maar kan ook op meerdere plekken, op Oudenoord, op IBB, in de loods, in de stad, in een reeks.”  Andere opmerkingen: “Herkenbaar probleem, zelfvertrouwen, maken is eng, iets in de wereld zetten.” Mats vertelt dat de kracht voor hem in de samenwerking zit.  Dat je met zijn tweeën simultaan met je eigen werk aan het werk bent, en om de 5 minuten iets zegt over elkaars werk. Ook heeft hij een soort twisterpodium geschetst, waarop de eerste maker op een blueprint schrijft: vet idee, een tweede maker werkt het uit, een derde doet het finetunen, een vierde presenteert. Om zo een feedbackloop te creeren.

Luna, Hazel en Jet: “Waar we het meest op aan gingen dat was de Zine, het tijdschrift, per kwartaal. Misschien dat we in een soort open ruimte zouden kunnen werken; waar ook eens in de zoveel tijd een podcast kan worden opgenomen, met studenten, afstudeerders, of met leraren die ons les geven, daar zijn we ook benieuwd naar; dat we ook meer van hun werk en expertise expliciet maken of laten zien.

“Wat ons ook vet lijkt is een bioscoop, met elke week een film in de hoorcollegezaal. Of lezingen met makers, schrijvers, met filosofen, was er vroeger ook niet zoiets? En verder ook tof: een soort chillruimte, met prikbord en banken. Dat we de Kringloop leeghalen. Met een plantenruilplek. En iets met het podium. Een roulerende Expo maken. Samenwerken met studenten van Wearetides (Fine Art)? En verder: waar zijn de feestjes gebleven? Muziek van studenten van het Conservatorium. Linken aan Ekko, het Kapitaal? HKU heeft een ‘no alcohol’ beleid.”

• Reacties: “Echt toffe ideeën. Ik zou ook wel een beetje voorbij willen gaan aan bespiegelen van elkaars werk, gaat ook om het contact dat wordt gelegd en dat je later dan denkt na je afstuderen: oh, die grafisch ontwerper, of die animator, dat je elkaar dan kent. Dat je je netwerk opbouw door de dingen die je dan hier doet.” Vraag: “Kennen jullie de Salon, het platform voor en door studenten van HKU Media, waar ook podcasts worden gemaakt. Zit daar aansluiting (ook voor de langere duur)?” Suggestie voor de lezingen: “Kan ook dat je twee mensen uitnodigt, dat geeft dialoog en maakt het misschien meer spannend.” De dialoog als uitgangspunt in dit MMM-project is belangrijk. En ook: laagdrempeligheid, toegankelijkheid: “

Ben: “Ik zit in het laatste jaar van IMT. Ik heb vorig jaar een workshop gegeven voor studenten en docenten, HKU-breed: “Draw your story.” Ikzelf illustreer, ook al doe ik IMT en wat ik interessant vind is dat ik mijn eigen ervaringen gebruik in mijn werk. Misschien is dat vanzelfsprekend, maar ik kijk naar wat ik heb meegemaakt. In de workshop probeerde ik andere mensen hierin mee te nemen, ze te laten werken vanuit een gevoel, vanuit een ervaring, ik gaf zelf een voorbeeld waarin ik me schaamde. En wat er gebeurde was heel mooi, iedereen was engaged, en vertelde ook een verhaal; daarna maakte iedereen een schets. Die lieten ze na afloop aan elkaar zien en dat ging dan mee, als concept om verder aan te werken. Misschien is dat ook iets wat bij dit project zou passen, verhalen laten terugkomen in een Zine bijvoorbeeld.”

• Reacties: “Mooi dat je misschien niet eens weet dat je een verhaal te vertellen hebt, een boodschap, en dat komt er dan uit.” Ben: “Iedereen heeft een hele berg aan schatten, maar daar ben je je niet altijd van bewust.” Vraag: “Maak je het verhaal van jezelf of van een ander? Zou dat ook kunnen? Zodat je verschillende versies krijgt van het verhaal.” Ben: “Ik denk dan wel meteen aan dat woord eerlijkheid, aan de waarheid, het verhaal is wel echt van jou. Maar misschien kan daar ook iets mee.”

Anna: “Na de vorige sessie ben ik wat gaan uitproberen, associaties die ik had bij het hele idee van mensen samenbrengen, samenwerken. We hadden het over matchen en ontmoetingen, waarbij ik kleipoppetjes voor ogen kreeg. Ik ging dat maar gewoon maken, dan ga ik erover nadenken. Ik dacht ook aan E.T., dat je dingen aan elkaar doorgeeft; ik had van die beelden in mijn hoofd. Dat bracht me op het idee: hoe vet zou het zijn als er iets ontstaat dat in materialen doorloopt, dat je een stukje maakt en dat iemand anders weer een ander stukje maakt. Ik ben fan van het werk van Bayeux, van dat wandkleed, dat is een soort verhaal dat in elkaar overloopt. Stel je voor dat je een lange wand hebt, en daar komt maken verschillende mensen steeds weer een stukje aan.”

• Reacties: “En dat er een gordijn voorhangt en je dat steeds een stukje verder trekt en alleen het laatste stuk van de ander ziet en je daarop verder gaat. Met verschillende materialen en kleuren.” “En dan met een reveal, dat je dan samen een opening hebt en het gordijn wegtrekt.” “Waar ik wel aan moet denken is: hoe wordt dan de kwaliteit?”

PIZZA-sessie als vervolg!

Als vervolg op de pitches gaan we op 28 maart, vanaf 17.30 een werksessie doen, in het Atrium. Dan werken we verschillende ideeën uit. We maken ontwerpjes, gaan na wat haalbaar is op de kortere en de langere termijn, wat bij elkaar matcht, wat we anders gaan doen etc. Ook gaan Timber en Anne met het maken van posters aan de slag, om het MMM-project zichtbaar te maken, herkenbaar, een identiteit mee te geven. De tijd van de flip-overs aan de muur is voorbij. Uit de gepresenteerde pitches en de gesprekken kunnen we verder nog een aantal criteria halen voor de ontwerpen activiteiten, zie ook het beeldverslag hieronder van Albert.

Meedoen? Kom op 28 maart om 17.30 uur naar het Atrium en doe en denk mee. Welkom iedereen!

Meer info? Lees de eerdere blog “Makers Maken Makersdialogen” of neem contact op met een van de mensen hieronder.

• Marieke Vriend (Marieke.vriend@hku.nl)
• Albert Hennipman (albert.hennipman@hku.nl)
• Pepijn van de Port (Pepijn.vandeport@hku.nl)
• Arja Veerman (arja.veerman@hku.nl)